Kolumbia Express

Salento i Valle de Cocora

To właśnie Salento było inspiracją dla miasteczka przedstawionego w filmie „Encanto”. W rzeczywistości jest równie urocze – ze swoimi malowanymi w bajeczne kolory drzwiami, okiennicami i balkonami. Salento będzie naszym punktem wypadowym do Valle de Cocora – doliny słynącej z najwyższych na świecie palm. Tutejsze okazy palmy woskowej osiągają nawet 60 metrów!

Okoliczne wzgórza są idealnym domem dla plantacji kawy – jedną z nich odwiedzimy, by przekonać się, czy faktycznie kolumbijska kawa zasługuje na miano najlepszej na świecie. Na jej korzyść z pewnością przemawia fakt, że kawę zbiera się tutaj ręcznie, a nie maszynowo – dlatego mamy pewność, że zebrane ziarna są dojrzałe. Ogromne zróżnicowanie mikroklimatyczne kawowych wzgórz sprawia zaś, że można eksperymentować z takimi czynnikami jak nasłonecznienie, opady, wysokość czy jakość gleby – tworząc tym samym różnego typu wyjątkowe kawy specjalistyczne.

Medellín

Nazywane miastem wiecznej wiosny. To ze względu na ciepły i łagodny klimat, a także kwitnące tutaj kolorowe kwiaty. Pod koniec XX wieku miasto nie cieszyło się dobrą sławą – to tutaj działał kartel narkotykowy Pabla Escobara, który do dzisiaj dla niektórych jest pierwszym skojarzeniem z Medellín. Sytuacja od czasów narkobarona diametralnie się jednak zmieniła, wszystko dzięki polityce władz miasta, które zrobiły wszystko, by „odzyskać” miasto dla mieszkańców i turystyki. Miasto odrodziło się i przeżywa obecnie swoją symboliczną „wiosnę”, będąc tym samym symbolem zmian społecznych w Ameryce Południowej i udanym przykładem sprawnych działań samorządowych.
Jednym z miejsc, które całkowicie zmieniły swoje oblicze i które odwiedzimy, jest Comuna 13. Niegdyś najniebezpieczniejsza część miasta, dzisiaj zachwyca spokojem oraz bogactwem niezwykłych murali. Żeby ułatwić dostęp do położonej na wzgórzu dzielnicy, na jego zboczu wybudowano… schody ruchome. Innym świetnym pomysłem są kolejki gondolowe, które w Medellín służą nie tylko jako niezwykły transport publiczny, ale stały się atrakcją turystyczną i symbolem miasta.
Na innym ze wzgórz Medellín leży Pueblito Paisa, które będzie kolejnym z punktów podczas naszego zwiedzania miasta. To swego rodzaju skansen – z klimatem tradycyjnego regionalnego miasteczka z przełomu XIX i XX wieku oraz z widokiem na resztę Medellín.

Los Naranjos

Mały raj na wybrzeżu Morza Karaibskiego. Do niedawna senna rybacka wioska, dzisiaj mimo rozwoju infrastruktury turystycznej wciąż zachowuje spokojny i hipisowski klimat. Tutejsze plaże są przyjemnie niezatłoczone oraz bezpieczne. Z szerokimi plażami graniczy tu gęsta puszcza tropikalna, a w restauracjach można spróbować świeżo złowionych przez lokalnych rybaków ryb i owoców morza. W okolicach Palomino współżyją cztery grupy etniczne: Kogui, Arhuaco, Wiwa i Kankuama, można spotkać tu też Wayúu sprzedających wytwarzane przez siebie torby w kolorowe geometryczne wzory. My zatrzymamy się w zacisznym ośrodku Senda Casalina Ecolodge z pięknymi bungalowami krytymi liśćmi palmy, położonymi w zielonym palmowym lesie. W tych pięknych okolicznościach przyrody przeprowadzimy warsztaty, przeplatając je plażowaniem i spacerami brzegiem morza.

Cartagena

Ma opinię najpiękniejszego miasta w Kolumbii. Odwiedzających zachwycają brukowane uliczki, malownicze placyki i zaułki oraz obrośnięte kwiatami kolorowe kolonialne budynki ze zdobnymi balkonami. W 1984 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO zostały wpisane tutejsze stare miasto, port oraz twierdze. Położona na wybrzeżu Morza Karaibskiego Cartagena była jednym z ważniejszych portów Nowego Świata. To tu w swoim czasie znajdował się na największy w tej części globu rynek niewolników – to właśnie ich ciężkiej pracy Cartagena zawdzięcza swój kształt i piękno. Do Europy spławiano stąd tutejsze bogactwa – złoto i srebro, co wzbudzało zainteresowanie karaibskich piratów, którzy na lata stali się zmorą miasteczka. To właśnie w obronie przed nimi niewolnicy zbudowali tutaj najwspanialszą fortecę po tej stronie oceanu. Potomkowie niewolników do tej pory zamieszkują wybrzeże, a tutejsze kobiety, tzw. palenqueras w kolorowych sukniach i z koszami owoców na głowach stały się symbolem Cartageny, jak i całej Kolumbii.